Toen ik enkele jaren geleden op tocht was en over de Cumbre Vieche liep, zat het vuur onzichtbaar onder de aarde.
Als ik naar dit beeld kijk voel ik ontzag en verwondering.
Staan wij er ooit bij stil dat we op een levende 'zon' wonen?
Een kern van Licht en Vuur.
Als onze innerlijke zon niet meer wordt gezien en gevoeld, vervúlt het leven niet meer. Je vóelt dan dat er iets niet klópt. Je mist vreugde en verbinding.
Innerlijke geconditioneerde 'programma's' worden nu collectief vanuit de ondergrond naar buiten gestuwd. We ervaren allemaal al op één of andere manier de radicale veranderingen die plaats vinden in deze tijd. De verbinding tussen onze persoonlijke en intergenerationele trauma's wordt zichtbaar en vraagt om radicale transformatie.
Het werk van deze tijd bestaat uit herstellen, terug verbinden met de basis en bezieling brengen in ons leven, werk en relaties.
Mij inspireerde de film : "the wisdom of trauma", waarin Gabon Maté dit bijzonder belangrijke thema in de aandacht brengt.
Kaira Jewel Lingo vult prachtig aan in haar net uitgegeven boek; "we were made for this times". en...kijk absoluut eens naar de aflevering van Binu Singh in "alleen Elvis blijft bestaan"
"keep it simple", kijk je angsten aan als ze opkomen en neem de ruimte om ze helemaal door te lichten. Vergeet niet om je te laten ondersteunen waar nodig, ook de vele vreugdevolle momentjes die voorbijkomen te eren en je te omringen met mensen waarmee je je verbonden voelt.
