Wie kent ze niet? dip-dagen; zo van die dagen waarin weinig pit lijkt te zitten.
Bij mij komen ze meestal aan het einde van de winter in trosjes aanvliegen.
De stroming lijkt te stoppen en ik voel me wat suf of uitgeblust. Herkenbaar?
Hoe ga je daar dan mee om??
TIP!
* Merk op wanneer je je in troebel water begeeft.
* Geef er woorden aan; hoe zou je je gevoel benoemen? Gewoonweg je gevoelssfeer erkennen geeft ze bestaansrecht. Door ze te 'labelen' val je er niet meer geheel mee samen.
* Buig je naar jezelf toe met een groot en vriendelijk inlevingsvermogen. Je biedt geen weerstand tegen je ongemak. Je geeft daarentegen jezelf dezelde zorg en aandacht die je zou geven aan een goede vriend in dezelfde situatie.
* Bén een goeie vriend voor jezelf. Ondersteun jezelf.
* Maak een keuze. Wat ga je hiermee doen? Onderneem een kleine actie; een rustpauze inlassen, een ommetje maken,.. Maakt niet uit wat , maar sta achter je keuze van dit moment. Ga erin op. Zeg er volop Ja tegen.
En verder... heeft wachten ook iets moois in zich: Je oefent geduld tot er weer een pit in jou wil ontwaken. :)